czwartek, 29 grudnia 2011

Mango- jak jeść i czy na prawdę jest zdrowe?



Owoc mango dla niektórych jest egzotyczna nowością- dla innych tradycyjnym przysmakiem - drzewo to jest bowiem uprawiana od kilku tysięcy lat, oczywiście nie w naszej strefie klimatycznej. Królestwem mango są Indie ale owoc uprawiany jest także w wielu innych krajach- Afryce, Ameryce Południowej i nie tylko.

Owoce wyglądem, a w zasadzie kształtem, przypominają śliwkę. W zależności od odmiany są mniejsze bądź większe, nawet kilogramowe. Kolor owocu zmienia się, w miarę dojrzewania- od zielonego, poprzez pomarańczowo- żółty po odcienie czerwieni.

Dojrzały owoc jest lekko miękki, jest aromatyczny i soczysty lecz nie każdemu smakuje. Dzieje się tak, ponieważ w smaku można wyczuć żywiczną nutkę (terpeny), choć i ta cecha zależy od odmiany mango.
Owoce są bogatym źródłem prowitaminy A, zawierają także witaminę C, E i witaminy z grupy B. Obfitują też w minerały takie jak : potas, magnez, fosfor, wapń, żelazo.

Mango jest niskokaloryczne, zawiera cenny błonnik. Warto po nie sięgnąć z jeszcze jednego powodu- jest doskonałym składnikiem diety antyrakowej. Zawiera naturalny kwas salicylowy- lupeol, który wykazuje właściwości niszczące komórki rakowe.

Jak się je mango?
Dla polepszenia smaku można je lekko schłodzić, w środku jest duża pestka, więc obieranie owocu zaczynamy od odcięcia obu końców owocu, można obrać skórkę w całości bądź pokroić ją w kratkę (utworzy się jakby jeżyk) i po każdorazowym odcięciu skórki na kostce, odgryzać ją. Owoc można zjeść jako samodzielną przekąskę bądź użyć do sałatek ( np. z drobiem). Niektórzy dla wydobycia aromatycznej słodyczy lekko przyprawiają owoce chili lub lekko je solą.

Sok z mango można kupić : TUTAJ
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

wtorek, 6 września 2011

Śliwy i śliwki- czy są zdrowe?


Śliwy i śliwki...uwielbiam.

Uprawiane w naszych sadach od dawna, znane i cenione jako owoce doskonałe na przetwórstwo i chętnie zjadane świeże. W Polsce najczęściej spotykamy śliwę domową i lubaszkę, oba te gatunki powstały z dzikich.

Owoc, pestkowiec jest bardzo różnorodny zarówno pod względem smaku jak i wyglądu. W sadownictwie istniej podział na cztery grupy odmianowe śliw: węgierki, śliwy okrągłe, renklody oraz lubaszki i mirabelki. Owoce mogą więc być owalne, kuliste, kulistoowalne, wydłużone, jajowate. Mogą być zarówno ciemnogranatowe (węgierki), zielonożółte, złotożółte i fioletowe (np.renklody), różowożółte i inne. Smak, wielkość owoców czy kształt jest cechą gatunkową. Podobnie jest też z zawartością substancji odżywczych.

Śliwy zawierają cukry, kwasy owocowe (cytrynowy, jabłkowy, winowy), garbniki, pektyny ,sole mineralne oraz cenne polifenole. Bogate są w potas, wapń, fosfor, magnez. Z witamin znajdziemy tu beta-karoten (witamina A), witaminę E,K witaminy z grupy B, odrobinę C (zależy od gatunku).

Dzięki zawartości przeciwutleniaczy śliwki działają antynowotworowo i przeciwmiażdżycowo, walkę z rakiem wspomaga zawartość błonnika w postaci pektyn.Owoce te w pewien sposób koją nasze nerwy, zawierają szereg witamin z grupy B, które maja dobroczynny wpływ na działanie układu nerwowego.

Należy pamiętać, że śliwki suszone są bardziej kaloryczne, za to lepiej pomagają na zaparcia niż świeże. Choć uwielbiam śliwki świeże, nie mogę się doczekać naszego tradycyjnego, regionalnego przysmaku- Kubusia- czyli placka ziemniaczanego na słodko, ze śliwkami węgierkami i śmietaną. Pycha....
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

piątek, 5 sierpnia 2011

Czy w brzoskwiniach znajdziemy bor?



Lato nieodłącznie kojarzy mi się z soczystymi brzoskwiniami. Pod włochatą skórką kryje się nie tylko duża ilość soku (wody) ale także porcja zdrowia.

Co znajdziemy w brzoskwiach ?
Owoce zawierają potas, odrobinę wapnia, fosfor, magnez i żelazo. Znajduje się tu także pierwiastek odpowiedzialny za produkcję estrogenu- bor. Jest więc to przyczynek do tego, by brzoskwinię polecić osobom które chcą chronić się przed osteoporozą.

i witaminki...
 
Wśród witamin mają sporo witaminy A i beta-karotenu, witaminę E, ryboflawinę, tiaminę i dość dużo niacyny, a witaminy C jest niewiele (zależy to też od odmiany i stopnia dojrzałości). Dzięki zawartości błonnika ( najwięcej w skórce) pobudzają perystaltykę jelit, wykazują też działanie oczyszczające, gdyż są lekko moczopędne.

Kolory owoców brzoskwini mówią nam o zawartości cennych karotenoidów, które jak wiadomo chronią przed rakiem. Ostatnie badania dowodzą , że w owocach istnieje dodatkowy czynnik wspomagający walkę z kancerogenami. To owoce które łagodzą stresy i poprawiają nastrój- a wszystko to dzięki zawartości niacyny, witaminy z grupy B, zwanej czynnikiem antystresowym.

Brzoskwinie poleca się także przy chorobach reumatycznych, gdyż są zasadotwórcze.
Te pyszne owoce można jadać na wiele sposobów, najzdrowsze są oczywiście surowe, dojrzałe i apetycznie pachnące.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

piątek, 22 lipca 2011

Niewielka brukselka- a duże działanie antyrakowe



Mini kapustka-tak na brukselkę mówią moje dzieci. Oczywiście mają rację, bo brukselka należy do bardzo zdrowej grupy warzy kapustnych. Dlaczego zdrowych? Najnowsze badania naukowe wykazały, że właśnie warzywa kapustne są doskonałe w diecie antyrakowej. Zawierają bowiem glukozynolaty.

Produkty rozpadu glukozynolatów, takie jak np. indol skutecznie zwalczają raka. Indol który w sporej ilości znajduje się w brukselce, chroni przed rakiem uwarunkowanym hormonalnie, a więc rakiem macicy czy piersi. Ochrona antyrakowa jest wzmocniona przez inne substancje bioaktywne zawarte w tym warzywie. Są to między innymi kwasy fenolowe, siarczki, substancje balastowe, flawonoidy i witaminy będące przeciwutleniaczami (witamina E i C).

Podobne działanie wykazuje także zawarty w brukselce chlorofil, sulforafan i karotenoid luteina
.
Brukselka bogata jest także w minerały: sód, potas,fosfor, magnez, żelazo oraz wapń. Obfituje również w witaminy- prowitaminę A, witaminę E, witaminy z grupy B, witaminę C. Ponadto, w brukselce znajdziemy wysokowartościowe białko.

Należy pamiętać, że brukselka, a w zasadzie zawarte w niej substancje bioaktywne, są wrażliwe na wysokie temperatury. Nie należy gotować jej zbyt długo.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

czwartek, 21 lipca 2011

Trochę o bobie- czy bób działa na cholesterol?



Bób może być ciekawym urozmaiceniem diety. Należy on do roślin strączkowych,ziarno bobu z wyglądu przypomina fasolę.

Bób jest uprawiany jak warzywo, stosowany w wielu kuchniach świata. Jak większość strączkowych, bób należy ugotować przed zjedzeniem. Dlaczego? W surowych strąkach zawarte są lektyny, które są trujące- dezaktywuje je tylko gotowanie. Wyjątkiem jest zielony groszek (młody) który w niewielkich ilościach można jeść na surowo.


Co zawiera bób?
 
Bób ma dość dużo białka, węglowodanów, zawiera sporo błonnika. W bobie znajdziemy potas, wapń, fosfor, magnez. Z witamin - witaminę A, E, witaminy z grupy B, szczególnie dużo ma niacyny (aż 3,2 mg na 100 gram) oraz witaminę C.

Bób, podobnie jak inne rośliny strączkowe, zawiera saponiny, które wraz z substancjami balastowymi wpływają na obniżenie poziomu cholesterolu. Obniżają także poziom cukru we krwi, dlatego też są często polecane diabetykom.
Strączkowe zawierają jeszcze jedną ważną grupę substancji aktywnych- inhibitory enzymów. Mają one znaczenie nie tylko przy spowalnianiu uwalniania glukozy, (hamują aktywność enzymów które rozkładają skrobię) ale są niezwykle pomocne przy ochronie przed substancjami rakotwórczymi.

A co ze wzdęciami? I na to jest sposób- kuchnia indyjska na przykład, stosuje do strączkowych czosnek i imbir. Takie zestawienie pomaga na te problemy trawienne. Jeśli ktoś lubi, może ugotowany bób przyprawić delikatnie kminkiem.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

piątek, 1 lipca 2011

Kminek na apetyt




Trudno w to uwierzyć, ale kminek znany był już w epoce kamiennej.

Jest rośliną nie tylko przyprawową ale także leczniczą. Zawarte w nim substancje doskonale poprawiają apetyt, wspomagają stany kurczowe jelit, bywają pomocne przy kolce wątrobowej i nie tylko. Dowiedziono, że skutecznie hamuje procesy gnilne w jelitach.

Owoce kminku swój specyficzny zapach zawdzięczają olejkom lotnym. Głównym składnikiem olejku jest karwon a także limonen. To właśnie karwon działa wiatropędnie, przeciwdziała kolkom a nawet wykazuje działanie mlekopędne.

W kminku znajdują się ponadto różnego rodzaju związki,takie jak związki azotowe, garbniki, cukry, woski i tłuszcze, które zawierają kwas petroselinowy. Wyodrębniono także kempferol i kwercetynę, będące flawonoidami.
 Liście, które także mogą być surowcem zielarskim, zawierają także witaminę C i karoten.

jak stosować kminek w kuchni?

Bardzo często jest on zdrowym dodatkiem do pieczywa, można przyprawić nim twaróg i sery, grzyby i pieczone mięsa. Świetnie sprawdza się w zupach takich jak kapuśniak, ziemniaczana, jarzynowa. To doskonały dodatek do pieczonych ziemniaków- wystarczy pokroić je w plastry, posypać kminkiem, solą i zapiekać w piekarniku.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

środa, 15 czerwca 2011

Arbuz - niskokaloryczny i zdrowy



Arbuz, a w zasadzie kawon, należy do rodziny dyniowatych.
Owoce ma wielkie a i znaczenie zdrowotne wcale nie małe.

W arbuzie, jak i w innych dyniowatych znajduje się fitosteryna (sitosterol) normalizuje poziom cholesterolu we krwi.
Pomaga mu w tym zawartość substancji balastowych.

Większość odmian arbuza bogata jest w kolejną zdrową substancję bioaktywną, jaką jest likopen. Pomaga on walczyć z rakiem, gdyż jest neutralizatorem wolnych rodników.

Miąższ kawona zawiera cukry takie jak sacharoza, glukoza i fruktoza. Znajdują się w nich pektyny i celuloza (wspomniane substancje balastowe) oraz kwasy owocowe (jabłkowy i cytrynowy).

 Z witamin odnajdziemy tu głównie, w niewielkich ilościach, witaminę PP, B1, B2, C, E prowitaminę A oraz kwas foliowy. Owoc zawiera także potas, oraz niewielkie ilości wapnia, fosforu i magnezu. Jest niskokaloryczny.

Nasiona, zawierające tłuszcz, są również jadalne, pozyskuje się z nich całkiem smaczny olej.
Arbuzy doskonale gaszą pragnienie, zawierają przecież dużo wody. Wykazują działanie moczopędne, korzystnie działają na nerki i przy niektórych schorzeniach układu sercowo-naczyniowego.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

wtorek, 14 czerwca 2011

Złote zęby kukurydzy- źródło antyrakowego selenu


Kukurydza
 
Ziarna kukurydzy to z pewnością "złoto" Ameryki. Kolby kukurydzy znajdowano już na ok. 2500 lat przed nasza erą (niektóre źródła podają datę 6000 lat p.n.e.)- o czymś to świadczy-o czym?.

Kukurydza jest bardzo wartościową rośliną, nie tylko dla ludzi, ale także dla zwierząt.
Ziarno zawiera cenne białko, tłuszcze, celulozę i węglowodany (nawet 70%). To prawdziwa bomba witaminowa- znajdziemy tu witaminy z grupy B (B1, B2, B6, B12), witaminę E, C, D, K3, prowitaminę A.

 Nie brakuje też cennych minerałów- ziarno obfituje w związki fosforu, potasu, żelaza, miedzi i niklu a także odnajdziemy w kukurydzy selen, cynk, kobalt, jod i bor. Z mikroelementów warta uwagi jest zawartość selenu, który jest substancja antyrakową.

Kolba kryje w sobie cenne kwasy tłuszczowe- wielonienasycone, jednonienasycone a także trochę nasyconych.

Gotowane kolby kukurydzy są przysmakiem w wielu krajach. Ziarno doskonałe jest na mąkę ( nie zawiera glutenu),kaszę, płatki. Otrzymuje się z niego olej kukurydziany, który znacznie obniża poziom cholesterolu we krwi, zawiera między innymi wolne kwasy tłuszczowe.

Płatki kukurydziane mniej zdrowe albo wcale...
 
Jeśli chodzi o popularne płatki kukurydziane- to należy pamiętać, że jest to produkt przetworzony i nie zawiera już tylu cennych składników co samo ziarno. Zawierają ponadto składniki dodatkowe takie jak cukier, sól. Znacznie zdrowsze są chlebki czy inne pieczywo z udziałem mąki kukurydzianej.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

wtorek, 7 czerwca 2011

Czy owoce oliwki są tłuste?



Oliwka europejska króluje w wielu państwach naszego kontynentu, głównie w obszarze śródziemnomorskim.

Owoc ten, jest dość charakterystyczny- jego owocnia jest tłusta, soczysta i mięsista. Oliwki są uprawiane już od bardzo dawna a pozyskana z nich oliwa używana była nie tylko w celach kosmetycznych (namaszczenie ciała) ale także do oświetlenia.

Owoce oliwki jada się świeże bądź solone, można je konserwować czy marynować, jednak wiąże się to z pewną stratą cennych związków. Oliwki zielone i czarne pochodzą z tego samego drzewka, kolor ich uwarunkowany jest od stopnia dojrzałości. Zielone, są mniej dojrzałe, stąd bardziej gorzkawe.

W zależności od stopnia dojrzałości, oliwki zawierają nawet ponad 65% tłuszczu. Tłuszcz ten- oliwa, może być różnej kategorii- najlepszy uzyskuje się przez tłoczenie "na zimno". Oliwa jest niezwykle cennym źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych, głównie jednonienasyconych.

Zawiera także witaminę E- która jest przeciwutleniaczem. Same owoce zawierają ponadto odrobinę witamin i związków mineralnych- ale właśnie oliwa jest w nich najcenniejsza. O kwasach tłuszczowych i ich zbawiennym wpływie na nasze zdrowie można przeczytać tutaj

Zastosowanie oliwy jest dość szerokie. Jej spożywanie korzystnie wpływa przy nieżycie żołądka, kamicy żółciowej, wrzodach.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

Jeżyna i kwas elagowy


Jeżyna 
 Owocuje końcem lata ale zaczyna kwitnienie w okolicach czerwca. Owoce tego krzewu są na prawdę warte uwagi. Sam gatunek rośliny jest dość liczny i dzieli się na wiele podgatunków i odmian.
Owoc jeżyny obfituje w cukry, kwasy organiczne ( cytrynowy, jabłkowy) pektyny, śluzy.

 Zawierają bardzo cenny składnik- glikozydy antocyjanowe oraz kwas elagowy, które są związkami działającymi antyrakowo.

 Zarówno flawony, antocyjany i kwas elagowy doskonale wzmacniają pracę serca.

Miąższ bogaty jest w witaminę C, witaminy z grupy B, prowitaminę A. Nie brakuje tu soli mineralnych- w owocach obecne są związki magnezu, potasu, żelaza, wapnia, miedzi oraz rzadkiego manganu.

Dojrzałe owoce zbiera się wraz z dnem kwitowym ( w odróżnieniu od np.malin) gdy mają granatowo- czarny kolor.

Czy sok z jeżyn jest zdrowy?

Sok z owoców wykazuje różnorodne działanie- wykazuje korzystne działanie przy klimakterium, działa lekko uspokajająco. Przetworzone owoce, choć bardzo smaczne nie są już tak zdrowe.

Cenna częścią rośliny są także liście jeżyny. Zawierają one przede wszystkim garbniki, pektyny, flawonoidy oraz sole mineralne i witaminy. Wykazują działanie przeciwbiegunkowe, ściągające, moczopędne oraz bakteriobójcze. Suszone liście są bardzo fajnym dodatkiem do mieszanek herbat ziołowych.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

poniedziałek, 6 czerwca 2011

Agrest - "włochaty" owoc pełen zdrowia


Agrest znany i nieznany...

Uprawny i dziki agrest jest znany nie tylko w Europie. Owoce mogą mieć różny kształt- kulisty, gruszkowaty, owalny. Nie zawsze są owłosione a ich barwa w zależności od odmiany może być biaława, żółta, zielona a nawet różowo-fioletowa.

Najsmaczniejsze są owoce dojrzałe w słońcu, są wówczas bardziej słodkie. W owocach, oprócz sporej ilości jadalnych pestek, znajdziemy sporo substancji czynnych. Agrest zawiera cukry proste (fruktoza, glukoza oraz sacharoza), pektyny, błonnik, kwasy organiczne ( głównie
cytrynowy ale też winny i jabłkowy).

Te niepozorce owoce są bogate w witaminy- zawierają duże ilości witaminy A, ale także witaminę C, B1, P. Obfitują w składniki mineralne- fosfor, potas, wapń, żelazo, miedź, magnez i sód.

Skórka agrestu jest dość twarda, przez co ciężko strawna- należy dobrze ją rozgryzać.
Medycyna naturalna korzysta z dobroci agrestu- owoce mają działanie moczopędne, lekko przeczyszczające, obniżają też gorączkę i działają żółciopędnie.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

piątek, 3 czerwca 2011

Na co dobre są gruszki?



Grusza uprawiana była około 1000 lat przed naszą erą. Dzisiejsze gatunki różnią się nie tylko smakiem ale także wyglądem- jest ich na prawdę sporo.

Soczyste owoce zawierają nawet 80 % wody. Bogate są w cukry ( głównie gronowy), garbniki, kwasy owocowe (jabłkowy, cytrynowy), celulozę, pektyny.
 Udział poszczególnych składników zależy od odmiany i dojrzałości owocu, dla przykładu, odmiany deserowe zawierają poniżej procenta garbników, natomiast odmiany dzikie, mają ich nawet 20%.

 Z witamin gruszki zawierają przede wszystkim A, B1, B2 oraz odrobinę witaminy C, ale nie brak też pozostałych witamin, np. K, B5.
Na uwagę zasługuje duża zawartość potasu, przy niskim udziale sodu i chloru. Dzięki temu, gruszki stosuje się w diecie bezsolnej i niskosolnej.
Owoce zawierają także fosfor, magnez , wapń, żelazo, cynk, jod i miedź a nawet bor ( w śladowych ilościach, podobnie jak jod).

Gruszka jest przeciwgorączkowa..

W medycynie naturalnej, gruszki stosuje się w celu obniżenia gorączki, mają też korzystny wpływ na perystaltykę jelit i działanie układu nerwowego.Wykazują lekkie działanie moczopędne, przez co bywają pomocne w schorzeniach układu moczowego.

Najbardziej aromatyczne i smaczne są surowe owoce, które czasem muszą się "uleżeć" by nabrać lepszego, bardziej słodkiego smaku. Można je tez przetworzyć, gotowane czy też duszone gruszki będą najlepsze dla osób o zbyt wrażliwych żołądkach.
Osobiście najbardziej lubię odmiany twarde, lekko kwaskowate, mnogość odmian uprawnych, pozwala zadowolić nawet najbardziej wybredne gusta.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

wtorek, 31 maja 2011

Czy rabarbar można jeść codziennie?



Rabarbar nie jednemu kojarzy się z wiosennym plackiem czy tez kompotem. Przez jednych uwielbiany, dla innych obojętny czy też niesmaczny. Warto mimo to, zaczerpnąć nieco informacji na jego temat.

Rabarbar, czyli rzewień od dawna był stosowany jako roślina lecznicza, głównie w rejonie Chin. W Europie spopularyzowany dzięki między innymi podróżnikowi Marco Polo oraz polskiemu badaczowi Przewalskiemu.

Rzewień należy do rodziny rdestowatych. Surowcem leczniczym są kłącza i korzenie. Roślina zawiera liczne antrazwiązki, między innymi połączenia glikozydowe.To właśnie one decydują o leczniczym charakterze tej rośliny. Mają bowiem działanie przeciwzapalne czy tez ściągające. Wpływają korzystnie na trawienie a w odpowiednich ilościach wykazują działanie przeczyszczające.

Rzewień zawiera takie antazwiązki jak antraglikozydy (związki estropodobne) oraz inne substancje czynne takie jak np. kwas chryzofanowy, emodyna, garbniki, żywice, barwniki i inne.
 Znajdują się tu także witaminy A, B, C oraz D a także żelazo, potas, magnez i wapń.

Gatunkiem rzewienia, który wykorzystywany jest w kuchni jest rzewień ogrodowy- czyli popularny rabarbar. Ma kwaskowaty smak i spożywać można go zarówno na surowo jak i przetworzony. Zawiera kwasy, między innymi jabłkowy i szczawiowy. W nadmiarze kwas szczawiowy wpływa na usuwanie wapnia z organizmu, tworząc trudno rozpuszczalny szczawian wapnia, który może odkładać się w układzie moczowym, w postaci kamieni nerkowych. Powinny o tym pamiętać osoby chorujące na schorzenia układu moczowego, artretyzm.

Nie zaleca się podawanie większych ilości rabarbaru dzieciom. Warto jednak podkreślić, że kwas szczawiowy ulega częściowemu rozkładowi pod wpływem temperatury, więc kawałek placka z rabarbarem nie powinien nikomu zaszkodzić.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

wtorek, 26 kwietnia 2011

Kiwi -zawiera więcej witaminy C niż cytrusy


Kiwi, a w zasadzie aktinidia (właściwa nazwa gatunkowa) jest owocem popularnym i lubianym.
Obejmuje wiele gatunków, jednak ze względu na owoce, najczęściej uprawiana jest aktinidia smakowita oraz chińska. Co ciekawe, aktinidia jest w zasadzie pnączem czepnym.

Wygląd owoców jest dość charakterystyczny, okryte są bowiem włochatą skórką (kutner) a zielono-biały środek owocu otoczony jest drobnymi, czarnymi pesteczkami.

Słodkawo-kwaśny miąższ jest cennym źródłem witamin, zwłaszcza witaminy C, która ma wysoką wartość biologiczną. Zawartość tej witaminy jest kilku a nawet kilkunastokrotnie wyższa niż w cytrusach- jej ilość zależy od gatunku oraz stopniu dojrzałości owocu.

Owocom smak nadaje zawartość cukrów, w tym także prostych oraz kwasów owocowych.
Kiwi zawiera nie tylko liczne witaminy ( oprócz C, zawiera witaminę A, E, K oraz B) ale także składniki mineralne- głównie potas, żelazo, wapń, cynk a także fosfor i magnez. Co jeszcze zawiera kiwi? To cenne źródło karotenoidów, pektyn oraz polifenoli- tak bardzo istotnych w diecie.

Zdaniem naukowców, systematyczne zjadanie owoców kiwi, chroni przed powstawaniem raka, głównie dzięki zawartości silnego przeciwutleniacza jakim jest witamina C, a także zapobiega powstawaniu zakrzepicy.
Należy jednak pamiętać, że ze względu na zawartość pewnych enzymów z grupy peptydaz, kiwi należy do grupy owoców alergizujących.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

poniedziałek, 11 kwietnia 2011

Czereśnie dobre na artretyzm



Nigdy nie jest za wcześnie na to, by dowiedzieć się czegoś ciekawego o owocach. Tym bardziej, że pierwsze odmiany czereśni dostępne są już w maju.

Czereśnie są niezwykle orzeźwiające- nic w tym dziwnego- zawierają około 80% wody.

Owoce te, obfitują w wiele cennych związków. Z minerałów wyróżniają się dużą zawartością potasu, zawierają też miedź, żelazo, wapń, magnez, fosfor oraz cenny jod.

Nie brakuje tu też witamin- szczególnie witaminy A, C, witamin z grupy B. Znajdziemy tu także kwas pantotenowy. Czereśnie zawierają łatwo przyswajalny cukier, pektyny, kwasy organiczne (cytrynowy, jabłkowy) a także barwniki antocyjanowe.

Wszelkie badania dowodzą, że czereśnie doskonale wpływają na artretyzm. Ponadto, korzystnie wpływają na dolegliwości pęcherza moczowego. Zaleca się je, jako owoce działające krwiotwórczo, wpływają one także na prawidłową budowę kośćca i zębów- z tego względu, chętnie stosuje się je w diecie dzieci. Sok z tych owoców, obniża gorączkę.

Należy pamiętać , by jednorazowo nie zjadać zbyt dużych ilości czereśni, a tym bardziej popijać ich wodą, gdyż maja one zdolność pęcznienia w żołądku.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

środa, 6 kwietnia 2011

Czy awokado jest kaloryczne?


Tłusty owoc pełen zdrowia

Duży gruszkowaty pestkowiec- cieszy się coraz większą popularnością. Awokado wyróżnia się spośród owoców swoją wartością energetyczną- zawiera bowiem aż 160 kalorii. Dzieje się tak za sprawą dużej ilości tłuszczu- awokado ma go około 30%- stąd nazwa, maślany owoc. Swoją energetycznością przewyższają mięso!

Warto zaznaczyć, że ów tłuszcz jest dobrze przyswajalny, zawiera głównie kwasy jednonienasycone - zawiera zdrowy kwas oleinowy. Jest to więc bardzo zdrowe źródło tłuszczu.
  
  Miąższ zawiera białko (dość sporo),wodę oraz szereg witamin i minerałów. Znajdziemy tu witaminy takie jak : A, B1 i B2, C, E, PP (wit. B3), K, H, kwas pantotenowy.

Owoc bogaty jest w potas- jest prawdziwym rekordzistą, zawiera bowiem około 600 mg potasu w 100 gramach. Bogaty jest także w magnez, fosfor, żelazo i wapń.
        
Awokado jest zalecane diabetykom, gdyż zawierają bardzo mało cukrów (około 7, 5 grama na 100 gram). Owoc też leczy- stosuje się go przykładowo na nadciśnienie , stwardnienie tętnic i nie tylko. Dzięki zawartości potasu i magnezu poprawia pracę serca i układu nerwowego.

Jak jadać awokado?

 Sposobów jest wiele- można zjadać na surowo (najzdrowiej), robić z niego sałatkę, pastę na pieczywo (zastępując tym samym masło). Sposobów jest wiele- przepisów można szukać w internecie.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

poniedziałek, 4 kwietnia 2011

Karczochy na cholesterol?



Karczoch nie jest typowym warzywem, jak niektórzy sądzą, choć sposób jego przyrządzania może skłaniać do takiego myślenia. Jest to roślina zielna o jadalnych kwiatach- a w zasadzie, jadalne są dna kwiatowe wraz z częścią liści (nasada łusek dolnych rzędów okrywy kwiatowej).

Karczoch zbiera się zanim koszyczki kwiatowe się rozwiną- to ważne. W przeciwnym razie będzie on po prostu niejadalny. Najlepiej gdy kwiat jest mocno zwinięty i niezbyt duży- będzie smaczniejszy.

Karczoch jest dietetyczny- nie zawiera zbyt wielu kalorii. Oprócz niewielkiej ilości witamin (odrobinę C, witaminy B1, B2) zawiera minerały, głównie sód, wapń, fosfor, potas i magnez.
Mięsiste dno kwiatostanu zawiera węglowodany, białko, inulinę.

Cennym składnikiem zawartym w karczochu jest cynaryna, należąca do grupy fenolokwasów- to właśnie dzięki niej, obniża się poziom cholesterolu. Cynaryna ponadto, ma działanie żółciopędne i moczopędne. Liście są także bogate są w gorycze, cenione ze względu na korzystne działanie na wątrobę i drogi żółciowe a także flawonoidy oraz triterpeny.

Warto zwrócić uwagę na zawartość flawonoidów, które jak wiadomo są doskonałymi przeciwutleniaczami i pomagają również obniżyć wartość tzw. "złego" cholesterolu. Karczoch zawiera kwercetynę, rutynę i inne związki polifenoli- w tym kwas galusowy, luteolinę, kwasy-chlorogenowy i kawowy oraz cenna sylimaryna.

Badania naukowe dowiodły, że dzięki tym cennym związkom, karczoch pozytywnie wpływa na czynności wątroby, a tym samym, na czynności trawienne związane z wątrobą. Wszystko wskazuje na to, że karczoch jest doskonałą bronią w walce z cholhttp://www.blogger.com/img/blank.gifesterolem- wykazuje on bowiem zdolność obniżania poziomu związków tłuszczowych.

Reasumując, w walce z zbyt wysokim poziomem cholesterolu ogólnego oraz cholesterolu "LDL" ( tzw. złego) największe znaczenie mają zawarte w karchochu substancje:
- cynaryna
- kwas chlorogenowy
- kwas kawowy
- sylimaryna
O naturalnych sposobach obniżania cholesterolu można poczytać tutaj

Karczocha można jeść na surowo- dobrze smakuje w sałatce, ale także można go konserwować i gotować z dodatkiem sosów.

Sok z karczocha można kupić : TUTAJ
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

środa, 30 marca 2011

Orzech arachidowy- ziemny przysmak



Orzechy ziemne, jak i inne orzechy, zawierają sporo tłuszczu, choć w porównaniu do innych mają go najmniej. Pozyskany z nich olej arachidowy ma szerokie zastosowanie nie tylko w przemyśle spożywczym, jest bogaty w kwasy tłuszczowe.

Warto zaznaczyć, że orzechy zawierają zarówno kwasy nasycone, jednonienasycone oraz wielonienasycone wśród, nich bardzo zdrowe kwasy oleinowe, które obniżają poziom cholesterolu.

Atutem orzechów jest duża zawartość białka, które w dużej mierze jest rozpuszczalne. Oprócz tego przyswajalnego białka, nasiona zawierają cukry, celulozę, saponiny, puryny oraz szereg witamin: witaminę E, H, B1, B2, kwas pantotenowy oraz duże ilości witaminy PP (niacyna)- tej witaminy spośród orzechów jest najwięcej. Minerały też oczywiście są obecne- jest to głównie potas, fosfor, magnez oraz żelazo i wapń.

Nasiona można jeść surowo, prażyć, kandyzować. Unikajmy orzechów solonych- sól w takiej ilości nie służy naszemu zdrowiu. Popularnym produktem uzyskanym z orzechów arachidowych jest chałwa oraz masło orzechowe.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

piątek, 25 marca 2011

Czujesz mięte?- mentol i inne zdrowe składniki



Jak smakuje prawdziwa mięta? 

Z pewnością to nie to, co tic tac czy nawet najlepsza guma do żucia. Mięta jest bardzo aromatyczna i jej smak jest bardziej różnorodny. Popularna, uprawiana mięta pieprzowa to gatunek powstały z dwóch dzikich gatunków- mięty zielonej i nadwodnej.

Kwiatostany i liście mięty bogate są w olejek eteryczny- jego ilość zależy od kilku czynników: odmiany, etapu rozwoju rośliny, czasu zbioru i także umiejętnego wykorzystania surowca zielarskiego (suszymy bądź używamy świeże).

Oprócz olejku roślina zawiera także cenne flawonoidy oraz garbniki, w liściach znajduje się witamina C, karoten , rutyna, kwasy (oleanolowy, ursolowy), betanina oraz apigenina.

Podstawowym składnikiem owego olejku jest oczywiście mentol ale obok niego występują także menton, mentofuran, tymol, cyneol, karwakrol oraz seskwiterpeny. To właśnie tak bogaty skład daje ten wspaniały, orzeźwiająco-chłodzący efekt.

Mięta ma szerokie zastosowanie

w kuchni : do aromatyzowania napojów, do sporządzania aromatycznych sosów, wyrobów cukierniczych, jako przyprawa do serów, zup, sałat, potraw mięsnych, warzywnych i rybnych;

w medycynie naturalnej : ma właściwości przeciwbólowe, dezynfekcyjne, przeciwzapalne. Mięta poprawia trawienie, wpływa na wydzielanie żółci, redukuje skurcze jelit, zmniejsza nudności. Działa także uspokajająco w stanach napięcia nerwowego, wzmacniająco, korzystna jest dla serca.

Uwaga! nie wszystkie gatunki mięty nadają się do spożycia- mięta polej (Mentha pulegium) zawiera trujący pulegon.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

czwartek, 24 marca 2011

Zielone liście- sałata oczywiście!



Zielony to kolor zdrowia, wiadomo to od dawna. Wiosna za oknami a na straganach pełno nowalijek, wśród nich sałata. Czy jest zdrowa?
Niektóre źródła naukowe podają, że sałata zielona zawiera fitochemikalia chroniące przed zachorowaniem na raka piersi. Dla mnie było to ciekawe odkrycie. Zaczynam inaczej patrzeć na te zielone liście.

W sałacie znajdziemy takie substancje odżywcze jak wapń, potas, niewiele magnezu i żelaza, odrobinę manganu, fosforu a nawet miedzi i siarki. Z witamin, liście zawierają B1, B2, B6 (dodatkowo wspomaga odchudzanie), witaminę PP, C, E, K i A. W porównaniu do innych zielenin nie są to ilości imponujące ale ten zielony dodatek z pewnością służy zdrowiu.

Sałata to ulubione zielone warzywo osób liczących kalorie czyli odchudzających się. 100 gram zawiera bowiem tylko 14 kalorii.

         Rodzina sałat jest dość spora, różnią się one smakiem i "kruchością" liści, ich kolorem, jednak zawartość składników odżywczych jest raczej podobna. Z punktu widzenia botaniki, możemy mówić między innymi o sałacie głowiastej, liściastej, lodowej (kruchej),szparagowej (łodygowej), rzymskiej (podłużnej) i nie tylko.

          Sałata sprzyja poprawie trawienia, zapobiega zaparciom i wykazuje działanie moczopędne. Medycyna ludowa stosuje sok z sałaty na przewlekłe nieżyty żołądka oraz na wrzody.
Sałatę oczywiście zjada się na surowo, dokładnie myjąc każdy listek. Podaje się ją zarówno z winegretem, oliwą, octem jak i ze śmietaną. Dodatek tłuszczu sprzyja rozpuszczaniu niektórych witamin.

Nie polecam "nowalijkowej" sałaty- nigdy nie wiadomo jaka ilość związków azotowych się tam znajduje (mimo, że nie powinny przekraczać norm). Wszystko w swoim czasie- lepiej poczekać na naturalnie wyrośnięta sałatę, będzie znacznie zdrowiej.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

wtorek, 22 lutego 2011

Rzodkiew - piecze i leczy




Prawie każdy kojarzy rzodkiew i rzodkiewkę z piekącym, ostrym smakiem. Nie bez przyczyny. Zawierają one bowiem lotne substancje fitoncydy. Oprócz nich szereg substancji bioaktywnych, kwasy fenolowe, flawonoidy i inne.

Rzodkiew jest jak bakteriobójcza bomba- zawiera liczne substancje z grupy glukozynolatów, między innymi rafanocynę i rafaninę, które skutecznie zwalczają bakterie. Oprócz tego, rzodkiew bogata jest w minerały- wapń, magnez, siarkę, potas. mangan oraz witaminy C, B1.

Rzodkiew zawiera także olejki eteryczne i celulozę, która zwiększa wydzielanie soku żołądkowego i sprzyja wydalaniu z organizmu cholesterolu. Posiada także właściwości żołciopędne, zwłaszcza odmiana czarna rzodkwi.

Dzięki zawartości olejku gorczycowego, rzodkiew jest lekiem na kaszel-olejek ten pobudza produkcję płynów w oskrzelach, dzięki czemu lepiej się odkasłuje.

A rzodkiewka? Rzodkiew niestety została częściowo wyparta przez rzodkiewkę, która jest nieco mniej wartościowa. Zawiera molibden i jod, w porównaniu do rzodkwi jest bardziej zasadotwórcza i ma mniej kalorii. Niestety ma też mniej cennego potasu, manganu, magnezu i siarki (10 razy mniej!).Zawiera za to ciut więcej witaminy C, witaminę Pp oraz witaminy z grupy B. Wynika z tego jasno, że właściwości lecznicze rzodkwi są większe, choć jedzenie rzodkiewek także sprzyja zdrowiu.

Rzodkiew nie jest dobra dla każdego, osoby chorujące na wrzody żołądka, zapalenia przewodu pokarmowego i wątroby, powinny stosować ją ostrożnie.
Rzodkiewka ma tendencję do kumulowania azotanów, trzeba ją dobrze obierać a najlepiej zaczekać na jej sezon- będzie zdrowsza!
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

Ten co zielony ma garniturek- czyli ogórek



Co kryje w sobie ogórek? Czy jest zdrowy? To pytanie zadał mi syn, więc odpowiadam. Ogórek zielony nie powala ilością witamin czy minerałów. Oczywiście, zawiera ich pewne ilości, ale w takim stopniu, że na tle innych warzyw nie wypada najlepiej. Zwiera odrobinę potasu, wapnia -ma go więcej niż ziemniaki czy pomidor ale i tak niewiele bo ok. 15 mg w 100 gramach. Oprócz tego, w niewielkich ilościach jest magnez, żelazo i fosfor.
Podobnie jest z witaminami, ogórek zawiera głównie beta karoten, troszkę witaminy E,tiaminy, niacyny, ryboflawiny i witaminy C, jednak w ilościach plasujących ogórka raczej w końcowej stawce.

Czym więc wyróżnia się ogórek? Jest niskokaloryczny i orzeźwiający, pięknie i zachęcająco pachnie- jest więc świetnym dodatkiem do kanapek czy sałatek. Odkryto w nim pewne substancje insulinopodobne, dzięki którym ogórek jest stosowany w diecie osób chorych na cukrzycę. Działa także lekko moczopędnie, zawiera bardzo dużo wody.

Ponieważ w ogórku znajdują się enzym (askorbinaza)rozkładający witaminę C, nie zaleca się ich łączyć z innymi warzywami, które są w nią zasobne. Nie przeceniam wartości witaminy C, uważam jednak, że witamina C jest dość powszechna w naszym pożywieniu i z tego względu dodaję ogórka tam, gdzie mi smakuje, nie przejmując się ewentualnymi stratami witaminy C.

Choć ogórki dostępne są przez cały rok, za sprawą choćby uprawy szklarniowej, wolę zaczekać do sezonu- ogórki wtedy mają inny zapach i smak, no i nie ma ryzyka, że przy okazji zjem substancje azotowe (nawozy). Zapewnienia, że warzywa szklarniowe i "nowalijki" mają zachowane normy na zawartość azotanów do mnie nie przemawiają....
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

wtorek, 15 lutego 2011

Wiosna przybywa a z nią...pokrzywa!


Dla wielu chwast, dla innych, cenne roślina lecznicza, a dla mnie i kulinarna. To świetny dodatek do sałatek- i nie tylko.

Wiosna już zagościła- a  kwiecień, to najlepszy czas na pokrzywowe zbiory- wtedy zbiera się młode pędy, w maju już tylko wierzchołki liści. Liście koniecznie parzy się wrzątkiem lub gotuje- wówczas ulega rozkładowi toksyczna substancja zawarta w włoskach pokrzywy (m.in kwas mrówkowy). Można rzec- po co te ceregiele? A no właśnie...warto łyknąć nieco wiedzy na temat pokrzywy.

Jest to roślina bardzo cenna, bogata w chlorofil, flawonoidy, witaminy: C, B (głównie B2, B1), A, K, E,  glukokininy- substancje obniżające poziom cukru we krwi.
Ziele pokrzywy działa immunostymulująco, działa przeciwzapalnie w układzie moczowym i przewodzie pokarmowym

Oczywiście to nie wszystko- liście obfitują w związki czynne , kwasy organiczne- tych kwasów jest bardzo dużo, są to miedzy innymi kwas bursztynowy, fosforowy, szczawiowy, octowy, kawowy, jabłkowy i inne. Liście są też niezłym źródłem potasu, wapnia, żelaza, fosforu, magnezu i cennej, rozpuszczalnej krzemionki (do 20% związków mineralnych).
Pokrzywę stosuje się też zewnętrznie- działa przeciwłojotokowo , łagodząco na zmiany skórne (trądzik), regenerująco.

Liście dodane do sałatek, jajecznicy czy zupy, to garść zdrowia, pokrzywa poprawia trawienie, działa moczopędnie pomaga przy niedokrwistości.
Krzemionka zawarta w liściach,jest świetna na włosy i paznokcie. Dalej namawiać?

Sok z pokrzywy możemy kupić : TUTAJ
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

wtorek, 8 lutego 2011

Odwagi! - jedzmy szparagi :)



Mimo, że są dostępne, nie sięgamy po nie zbyt często. Wydaje się nam, że mogą być niesmaczne, nie wiemy jak je dobrze przyrządzić. Czas to zmienić, tym bardziej, że szparagi z pewnością należą do grupy warzyw prozdrowotnych.

Szparagi doceniono już dawno temu, w starożytności uznawano je świętymi roślinami. Nie bez powodu. Zajadali się nimi arystokraci, podkreślając orientalny rodowód delikatesowych pędów. Zanim dotarły do Europy, szparagi doceniano jako roślinę ozdobną, dopiero potem odkryto jej inne zalety.

Jadalne pędy szparagów, już niebawem zagoszczą na straganach (wiosna tuż tuż!). Warto dowiedzieć się o nich czegoś więcej. Z pewnością to jedno z ulubionych dań tych osób, które namiętnie liczą kalorie- szparagi mają ich bardzo mało, zawierają przy tym cenny błonnik. Mała zawartość węglowodanów to atut dla osób chorujących na cukrzycę.

W niemal całej roślinie znajdują się substancje biologicznie czynne. Szparagi zawierają między innymi saponiny oraz cholinę, która korzystnie wpływa na układ nerwowy i woreczek żółciowy. Nazwa roślina jest związana z inną substancją czynna jaką jest asparagina, obok niej występują tu flawony, cukry, proteiny, arginina.

To nie wszystko!

 Szparagi są bogate w witaminy (A, z grupy B, C, E)oraz substancje mineralne i makroelementy- głównie potas, wapń, magnez, fosfor a z mikroelementów zawierają krwiotwórczy arsen. Ponadto w tych zielonych pędach znajdziemy także kwasy- bursztynowy i inne.

Tak bogaty "arsenał" cennych składników, to wystarczający powód, by spróbować zjeść szparagi. Łatwo się też domyśleć, że roślina ta ma szerokie zastosowanie w lecznictwie- głównie szparagi stosuje się w schorzeniach nerek.

Jak je przygotować szparagi? 

Wystarczy delikatnie je obrać, ze zgrubiałych części, następnie związać w pęczek i włożyć do wrzącej, lekko osolonej wody z odrobiną cukru. Pęczek umieszczamy białymi częściami do góry- one są najdelikatniejsze i szybciej się gotują. Doskonałe są szparagi zapiekane pod beszamelem.
 Przepisów na przygotowanie tych wykwintnych pędów jest sporo- wystarczy tylko spróbować, by się przekonać , że są na prawdę smaczne.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

wtorek, 25 stycznia 2011

Zdrowa dieta czyli jaka?



Temat diety to temat rzeka, wystarczy przejrzeć kilka gazet i portali by stwierdzić , że termin dieta jest modny. Różnego rodzaju diety powstają szybciej niż grzyby po deszczu- zapominamy jednak o bardzo ważnym elemencie- o tym, że dieta powinna być zdrowa. Zdrowa to znaczy jaka? Na pewno nie taka, jaka ukazywana jest nam jako jedyna słuszna- jednostronna, uboga w składniki, wymyślna czy też wręcz niesmaczna i męcząca. Czym więc jest zdrowa dieta? Dlaczego zapominamy o tym, co ona może nam przynieść i wolimy łykać garści farmaceutyków niż stosować dietę bogatą w bioaktywne substancje?

Niestety nastałam epoka, w której królują tabletki, witaminki w pigułce...mam nadzieję, że wkrótce nastąpi powrót do tego co sprawdzone, naturalne i smaczne.

Oto niektóre korzyści ze stosowania zdrowej, dobrze zbilansowanej diety:
- dostarcza naturalnie zawarte witaminy i minerały, które są najlepiej przyswajalne przez organizm
- dzięki zawartości szeregu substancji bioaktywnych, ma właściwości prozdrowotne oraz lecznicze
- zapobiega chorobom cywilizacyjnym takim jak otyłość, miażdżyca, nadciśnienie, rak i nie tylko
- poprawia proces trawienia i wpływa na optymalną wagę ciała

To tylko nieliczne korzyści- ale ten najważniejszy- zdrowie jest wart podkreślenia.

Zdrowa dieta jest prosta- wystarczy przestrzegać kilku zasad:
- jedzmy w spokoju, celebrując wręcz czas posiłków, bez stresu i pośpiechu
- spożywajmy więcej warzyw i owoców
- ograniczmy tłuszcze zwierzęce
- stosujmy produkty jak najmniej przetworzone
- ograniczmy sól i słodycze
- zrezygnujmy ze smażenia
- stosujmy oliwę z oliwek i naturalne przyprawy-zioła
- skracajmy czas obróbki termicznej posiłków poprzez umiejętne ich przygotowywanie
- jedzmy częściej ryby
- wprowadźmy do diety strączkowe i kasze
- nie zapominajmy o piciu wody, jogurtów czy maślanki
- unikajmy produktów konserwowanych- czytajmy uważnie etykiety
- kupujmy produkty zgodnie z rytmami pór roku

Zdrowa dieta ma same plusy. Wystarczy wypracować w sobie dobre nawyki nie tylko konsumenckie ale i żywieniowe.
Jeśli zainteresował Cię ten post, dołącz do mojego newslettera:
Email
Imię
Zgadzam się z polityką prywatności

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...